آنچه از کوهنوردان نمی دانیم

همه چیز درباره کوهنوردان

یک کوهنورد برای فتح قله‌های بلند باید اراده‌ای همچون کوه داشته‌باشد . وقتی کوهنوردان موفق به فتح قله بلند می‌شوند چیزی شبیه نقض جمله کوه به کوه نمی‌رسد است و انگار کوهی به کوهی می‌رسد.

اگر بخواهیم بعد روحی و جسمی کوهنوردان را بررسی کنیم به این می‌رسیم که:

بعد روحی کوهنوردان همانند کوه نماد استقامت، قدرت، تلاش می‌باشد.

بعد جسمی کوهنوردان همانند کوه نماد آرامش، شادی و درک همنوع در شرایط سخت است.

کوهنوردان دوران باستان برای تهیه غذا، به بالا رفتن از کوه‌ها فکر می‌کردند و بعدها این کار به یک سرگرمی و ورزش تبدیل شد و امروزه انسان‌های اهل هیجان و ماجراجو به کوهنوردان بزرگی تبدیل شده‌اند و به قله‌های مرتفع و پوشیده از برف و یخ پا گذاشتند.

کوهنوردی ورزشی است که هم به صورت انفرادی و هم گروهی انجام می‌شود اما از جمله قوانین کوهنوردان این است که به صورت انفرادی هیچ زمانی کوه نروند.

کوهنوردان مانند یک خانواده هستن و در صورتی که برای یک نفر مشکلی پیش آید، گروه متوقف می‌شود تا مشکل عضو گروه حل شود. حتی در مواقعی شاید منجر به این شود که بخاطر یک نفر گروه بازگشت کند.

در بین کوهنوردان روابط گرمی حکم فرماست و در سفر جدا از بحث جنسیت ، برای عبور از موانع سخت و مکان‌های صعب‌العبور به همدیگر کمک می‌کنند. حتی در مواقع استراحت و صرف غذا به درستی با یکدیگر تقسیم غذا و خوراک می‌کنند.

 در خصوص فنون مختص کوهنوردی که به دو صورت انجام می‌شود باید گفت، عده‌ای با استفاده از تجربیات دیگر کوهنوردان و عده‌ای هم با گذراندن کلاس‌های آموزشی و گرفتن مدرک پا به این ورزش می‌گذارند. و تفاوت این دو سبک یادگیری در این است که کوهنوردانی که به صورت اصولی و گذراندن دوره‌های آموزشی و کسب مدرک این فعالیت را انجام می‌دهند می‌توانند باشگاه کوهنوردی احداث کنند.

توانمندی کوهنوردان

 سوال اینجاست که آیا کوهنوردان از همان ابتدا توانایی و قدرت بدنی بالایی دارند یا خیر؟ که باید گفت خیر، بسیاری از کوهنوردان از ابتدا که شروع به کوهنوردی می‌کنند توانایی کمی دارند، به مرور توانمند می‌شوند و با ارتفاع کم مانند آبشار‌ها شروع می‌کنند سپس برنامه هایشان را از سبک به متوسط، نیمه سنگین و سنگین ادامه می‌دهند به این صورت است که قوی می‌شوند و توانایی هایشان برای ارتفاعات بالاتر، زیاد می‌شود .

از دیگر برنامه‌های کوهنوردان قبل از شروع و سفر به کوه نرمش است تا بدنشان گرم بشود و دچار گرفتگی عضلات نشوند.

همچنین کوهنوردان باید آمادگی کامل داشته‌باشند مثل : استقامت بدنی، تمرین تناسب اندام، دویدن، دوچرخه سواری ، پیاده روی و تمرین پا با وزنه …

انتخاب زمان و مکان سفر

کوهنوردان برنامه‌های سفر خود را با توجه به فصل‌ها انتخاب می‌کنند که شامل دوره‌های سه ماهه، شش ماهه و … می‌باشند.

آنها طبق پیش بینی آب و هوای فصل‌ها سفر خود را شروع می‌کنند اما باز هم باید اطلاعاتی درباره هواشناسی داشته باشند به عنوان مثال : نوع ابرها را بشناسند و وضع هوا را پیش بینی کنند و با خطرها و حوادث طبیعی مثل باد و باران ،برف ، بوران، مه ، طوفان، صاعقه و بهمن که ممکن است در طول مسیر رخ دهد کاملا آشنا باشند.

به دلیل شرایط جوی حاکم همه کوهنوردان باید وسایل، لباس اضافه همراه داشته باشند تا بتوانند به پناهگاه بروند و لباس عوض کنند و با توجه به شرایط اگر هوا بهتر شد ادامه دهند اگر نه بازگشت کنند…

داشتن برنامه حرکتی و مسایلی چون زمان اجرای برنامه ، توان جسمی و روحی ، هدف و بررسی شرایط جوی از مهمات کوهنوردان است.

زمان کوهنوردی بر اساس علایق و مکان ها بر اساس شناخت کوهنوردان از منطقه ، میزان سختی و راحتی صعود ، زیبایی انتخاب می‌شود.

و ناگفته نماند که کوهنوردان میزان طول مسیر طی شده را و ارتفاعی که پیمودن را با استفاده از دستگاه جی پی اس که همراه دارند اندازه گیری می‌کنند.

اصطلاحات تخصصی کوهنوردان

کوهنوردان اصطلاحاتی دارند که مختص به خودشان است. و هر کسی که قصد دارد به این عرصه پا بگذارد ملزم به یادگیری آن است.

اکنون به توضیح چند نمونه‌ی  مهم، از این اصطلاحات می‌پردازیم.

میدان : به مکان‌های مسطح در اتفاعات بالا و در کوهستان‌ها می‌گویند.

باد پناه : هرمکانی که با سنگچین کردن دور آن از باد در امان می‌مانند.

سوارکار : سنگنوردانی که برای صعود از سنگ‌ها آماده می‌شوند.

کمپ : مکان‌های مناسبی که برای استراحت روز و شب در نظر گرفته می‌شود.

دوران سرد : در کوهنوردی از اواسط پاییز شروع و تا نیمه بهار ادامه دارد.

وسایل مورد نیاز کوهنوردان

همراه داشتن کمک‌های اولیه برای کوهنوردان امری ضروریست مثل تنفس مصنوعی و ماساژقلب و همچنین با چگونگی صعود بر روی یخ و برف در مسیر‌های شیب دار و روش پایین آمدن از آن‌ها را بداند و در ارتفاعات برای تنفس آرام با بینی عمل دم و بازدم را انجام دهند.

وسایل ابتدایی و جزئی برای کوهنوردان هستند که باید در هر سفر همراه داشته باشند.

مجوز عبور از مسیرها، کارت شناسایی، نقشه، قطب نما، سوت، دفترچه و مداد، جعبه کمک‌های اولیه، چراغ قوه و وسایل شخصی مثل (نخ و سوزن، کبریت، دستمال کاغذی، لوازم بهداشتی، وسایل غذاخوری، بشقاب، چاقو، دربازکن، قاشق، کتری و فلاسک)

اما وسایل مهم تر و ضروری هستند که مستلزم کوهنوردی حرفه‌ای برای کوهنوردان می‌باشد که نداشتن هر کدام مسیر را سخت و دردناک می‌کند و ممکن است کوهنورد لذت همراه با امنیت را نتواند احساس کند.

از جمله آن‌ها:

چادر کوهنوردی: چادرهایی که از جنس پارچه‌های ضد‌آب ساخته شده اند و پارچه کف آن‌ها به اندازه‌ای محکم و نفوذ ناپذیر است تا در هنگام برخورد با اجسام سخت ازبین نمی‌رود.این چادرها از تیرک مقاومی برخوردارهستند و جنس آن‌ها معمولا آلومینیوم و یا فایبرگلاس می‌باشد تا کم ترین وزن ممکن را داشته باشند.

کیسه خواب : کیسه خواب‌هایی که درون و بیرون آن‌ها با پارچه‌های بادگیر و ضد‌آب پوشانده شده است.

زیرانداز: در ابعاد مختلف می‌باشند اما معمولا استاندار آن‌ها 180*50 سانتی‌متر است که کاملا ضد‌آب و رطوبت و کم حجم و سبک می‌باشد .( جنس اسفنج یا ابرهای فشرده)

کوله پشتی: جنس کوله‌های کوهنوردان از پارچه نایلونی کاملا ضد رطوبت است و باید فنربندی آن طوری باشد که به کمر کوهنوردان نچسبد و بیشتر وزن محتویات کوله را به پایین بدن منتقل می‌کند.

عینک: کوهنوردان حتی از عینک‌های به خصوصی استفاده می‌کنند زیرا در روزهای آفتابی در مناطق برفی ،برف 90درصد نورآفتاب را منعکس می‌کند و به چشم بسیار صدمه می‌زند. شیشه مخصوص عینک‌های کوهنوردی، چشم را در مقابل اشعه ماورای بنفش محافظت می‌کند.

پانچو: که همان شنل بارانی برای کوهنوردان است بادگیری گشاد و کاملا ضد‌آب که بلندی آن تا روی زانو است و کوله‌پشتی هم در زیر آن قرار می‌گیرد تا محافظت شود.

گتر: وسیله‌ای برای محفوظ نگه داشتن پاهای کوهنوردان از سرما و رطوبت و جلوگیری از ورود شن و برف به داخل پوتین‌های آنان می‌شود.

کفش: کوهنوردان در فصل گرما از کفش‌های سبک و درفصل سرد از کفش‌های نیمه سنگین استفاده می‌کنند.

شلوار: اغلب کوهنوردان شلوارهایی با رنگ فسفری انتخاب می‌کنند تا در صورت بروز حادثه گروه امداد به راحتی کوهنوردان را پیدا کند جنس شلوارهای آنان در فصل گرم مخمل انتخاب می‌شود و در سرما پشمی است.

 بادگیر: به این منظور مورد استفاده کوهنوردان قرار می‌گیرد که بدن آن‌ها در اثر تحرک خیس نشود. باید از کاپشن زیپ دار یا جلو بسته با پارچه 60تا75درصد رطوبت استفاده کنند.

     امیدواریم مطالعه این نوشته راهنمایی خوبی برای شروع یک سفر عالی و با اطلاعات برای شما شده باشد.

   و در پایان

  از شما دوستانی که این مطلب رو مطالعه کردید، می‌خواهیم که در اینجا کامنت بذارید، نظر بدید و اگر فکر می‌کنید موردی هست که ذکر نشده برامون بنویسید، تجربیات خود را با ما در میان بذارید تا همه استفاده کنیم.

سپاس فراوان همنورد …